Dobro jest dobrem tylko wtedy, gdy nie wartościuje i jest bezwarunkowe!

Często powraca pytanie „jakie warunki stawiacie podopiecznym”, albo „czy uważacie, że warto tej osobie pomóc”?

Jedynym prawdziwym ograniczeniem dla objęcia pomocą, są nasze możliwości. Dlaczego nie uzależniamy niesienia pomocy od innych warunków?

• Po pierwsze: „DIGNUM” oznacza GODNOŚĆ. A ta, w naszym mniemaniu należy się każdemu człowiekowi, od urodzenia aż do śmierci.
• Po drugie: Ocenianie wyborów życiowych innych ludzi i warunkowanie w ten sposób pomocy stawia potrzebujących, którymi najczęściej są seniorzy, w pozycji niższej, a nas w pozycji uprzywilejowanej, pozycji surowego rodzica, który wymierza kary i rozdaje nagrody, co stoi w sprzeczności z naszym rozumieniem pojęcia godności i szacunku dla naszych podopiecznych.
• Po trzecie: pobieżna ocena jest bardzo ryzykownym posunięciem. Życiorysy potrzebujących są często bardzo pogmatwane i wymykają się wszelkiej ocenie. Nie czujemy się w mocy oceniać decyzji ludzi, którzy po drodze zgubili się, lub znaleźli w skrajnie trudnej sytuacji, która doprowadziła ich do różnych wyborów.

Nie oceniamy ich wyborów, nie zakładamy, że coś musieli zrobić źle w swoim życiu, nie zastanawiamy się czym zasłużyli na biedę, samotność i odrzucenie, nie próbujemy przyłapać ich na błędach, które mogą stać się pretekstem do odmówienia pomocy. Nie pudrujemy rzeczywistości do zdjęć. Nie pomagamy „w zamian za”. Dobro jest dobrem tylko wtedy, gdy nie wartościuje i jest bezwarunkowe. Uważamy, że każdy zasługuje na godność. I z tego jesteśmy dumni

Jeżeli uważasz podobnie nie pytaj, wesprzyj